De operatie

Woensdag 6 juli 2011 werd ik om half 8 in Nijmegen verwacht. Ik kreeg gelijk 2 Paracetamol om in te nemen, de eersten van de velen die zouden volgen. 

De narcotiseur kwam langs om kennis te maken en eea door te nemen.

Om 8 uur werd ik opgehaald, ik was gelukkig de eerste van die dag.

Op de operatiekamer werd alles al in gereedheid gebracht, ik mocht overstappen op de operatietafel en werd lekker toegestopt want het was daar erg koud.

Dokter Pennings kwam goedemorgen wensen en vroeg of er al een kruisje bij mijn oor gezet was, dat was om aan te geven in welk oor ik de implantaat wou.

Er was een kruisje bij mijn rechteroor gezet.

Een verpleegkundige deed het manchet van de bloeddrukmeter om  mijn arm er werd een knijpertje op mijn vinger gezet en de narcotiseur plaatste het infuus in mijn linkerhand.

Hij zei "welterusten" en ik voelde de  narcose over me heen komen en weg was ik.

Om 1 uur werd ik wakker (er hing een grote klok aan de muur dus dat kon niet missen) en was misselijk.

Een verpleegkundige legde een bakje klaar en legde een nat doekje op mn hoofd. Dat hielp wel.

Er werd een scan gemaakt van mijn blaas en die bleek erg vol te zitten en moest leeg worden gemaakt.

Om half 2 ongeveer kwam ik weer op de kamer terug.

Ik was heel erg slaperig en viel telkens weg.

Er zat een groot drukverband om mijn hoofd en dat moest 6 dagen blijven zitten.

Om een uur of 5 kwam dr Pennings langs en vertelde dat ze 4 uur nodig hadden gehad 

omdat ik een harde schedel heb, hij kon er bijna niet doorheen om te boren en omdat het te opereren 

gebied dicht bij de gezichtszenuw zat moest dat voorzichtig gebeuren 

en daarom duurde het een uur langer dan normaal.

Alle elektroden werkten bij de test dat was wel fijn want na mij werd er nog 

een vrouw geopereerd en daarbij hadden 2 elektroden kortsluiting gemaakt.

Ik mocht naar huis, hup in de rolstoel en in de auto.

Van de terugrit heb ik weinig gemerkt, ik sliep bijna de hele tijd.

Thuis direct op de bank en maar slapen.

's Avonds om half 11 werd ik wat wakkerder en misselijk.

Dit werd alleen maar erger en ik hield niks meer binnen.

Op vrijdagmiddag het ziekenhuis gebeld en kreeg ik zetpillen voorgeschreven.

Na één zetpil was het probleem voorbij.

Het herstel ging heel erg goed en ik had verder nergens last van.

Op dinsdag 6 dagen na de operatie mocht het verband eraf.

Alles zag er goed uit en ik hoefde niet meer terug te komen.

Wat een opluchting en wat was mijn haar vet!

Gelukkig had ik gezien dat er een kapsalonnetje was in het ziekenhuis

en had ik een afspraak gemaakt om mijn haar te laten wassen nadat het verband er af was.

Heerlijk!

Ik voelde me gelijk een nieuw mens.

Nu mocht ik lekker herstellen en vakantie vieren en 

15 augustus is de aansluiting.

16 en 17 augustus de eerste 2 revalididatiedagen.

Tot dan!